Węgorek ciernisty – opis gatunku i podstawowe porady hodowli

Ryba typu węgorek to psotny gatunek i nigdy nie wiesz, co z Twojego okazu wyrośnie. Jednym akwarystom zjada rybki, a innym nie. Niektórym zdarzają się okazy dorastające do 30 centymetrów, a inni cieszą się 15-centymetrowymi. Warto zamówić sobie taką rybkę do akwarium – przekonać się, jaki to ciekawy i fascynujący gatunek. Tutaj dowiesz się więcej o tej rybie, jej zachowaniu, a także uzyskasz dodatkowe porady na temat samej hodowli. Ta tajemnicza azjatycka ryba, która przypomina swoim wyglądem węża, to świetny wybór dla Twojego zbiornika. Z pewnością będziesz pod wrażeniem jej charakteru oraz nacieszysz się jej uroczym wyglądem. Węgorek ciernisty to zadziwiający rybi okaz – tutaj uzyskasz wszelkie niezbędne informacje na jego temat.

Długi nos węgorka – charakterystyka zwierzęcia

Łacińska nazwa węgorka ciernistego brzmi Macrognathus Aculeatus. Jest to azjatycka ryba, która swoim wyglądem bardziej przypomina węża niż podwodne zwierze. Charakterystyczną cechą naszego węgorka jest ostro zakończony oraz bardzo długi nos – za nim chowa się niepozorny rybi pyszczek. Nie warto jednak zwieść się pozorom, ponieważ przez tego małego uroczego mieszkańca akwarium od czasu do czasu znikają inne rybki. A do czego służy jego specyficzny nos? Jest to narząd do wyczuwania bodźców z całego otoczenia. Jest to delikatna struktura, która działa w bardzo szerokim zakresie i jest połączona z mózgiem ryby.

Opisywany przez nas gatunek ryby akwariowej dorasta tylko do 35 centymetrów – choć nie jest to zasadą i często zdarzają się o połowę mniejsze okazy. Długonos jest znacznie mniejszy od swoich kuzynów, takich jak węgorek ognisty (dorastający nawet do 100 centymetrów) oraz węgorzyk plamisty (osiągający długość 90 centymetrów). Jego niewielka długość sprawia, że idealnie nadaje się do hodowli akwarystycznej. Długonos ciernisty jest cały w złotym kolorze z marmurkowym akcentem dwóch brązowych pasków ciągnących się do samego końca ogona. W górnej części ciała ryby dostrzec można pięć czarnych kropek ze złotą obwódką.

Wrażliwy węgorek – odpowiednie warunki w akwarium

Trzeba przyznać, że zaaranżowanie akwarium dla tego jegomościa nie należy do najłatwiejszych. W przypadku węgorka nie wchodzą w grę małe akwaria – zbiornik na minimum 200 centymetrów to podstawowe wymagania. Jest to też wodny gatunek, który nie przepada za dziennym światłem. Im mniej go dostarczysz, tym lepiej. Węgorki chowają się na dnie akwarium – warto umieścić tam suche liście, mech i dużo korzeni. Twoja rybka z przyjemnością się w nich schowa lub będzie tam wyczekiwać na potencjalną ofiarę. Jeśli chodzi o podłoże, długonosy są bardzo wrażliwe. Konieczne będzie zastosowanie żwirku, który płynnie będzie przechodzić w piasek – warstwa naturalna dochodząca do 0,2 centymetrów grubości.

W kwestii ozdób akwariowych lepiej zrezygnować z ceramiki. Naturalne liście suszone migdałecznika, dębu to będzie idealna aranżacja dla węgorka. Co warto wspomnieć – to ryba, która nie znosi bałaganu ani brudu. Znajdując się na samym dnie, Twój węgorek może być narażony na duże ilości bakterii oraz zanieczyszczeń gromadzących się w zakamarkach akwarium. Dlatego sprzątaj regularnie akwarium. Uważaj przy odmulaniu – ta sprytna ryba potrafi schować się w odmulaczu lub w wylocie filtra.

Mułożerca – karmienie węgorka

Omawiany w tekście węgorek potrafi się zadowolić każdym pokarmem – cokolwiek mu dasz, będzie zadowolony i najedzony. Jeśli chodzi o jego kulinarne upodobania, będą to przede wszystkim ryby. Mówimy tu zwłaszcza o takich gatunkach, jak:

• brzanka dwuplama,
• brzanka szklista,
• babka,
• szczupieńczyk niebieski.

Twojego długonosa ciernistego można karmić również:

• owadami,
• dżdżownicami,
• dafniami,
• krewetkami,
• nicieniami,
• mułem.

Co warto podkreślić – długonos nie jest rybą terytorialną ani agresywną. Żywi się innymi rybami, które stanowią jego podstawową dietę.

Jednak dieta Twojego węgorka nie powinna się opierać na samych rybach i na mięsie. W jego menu nie powinno również zabraknąć osadów, które znajdują się na powierzchni roślin, korzeni oraz na kamieniach. Dlatego istotne jest regularne czyszczenie akwarium i podmiana wody. Zdrowy osad to zdrowy długonos ciernisty. Jak widać, dieta tego gatunku, jest różnorodna – podobna do neonów czerwonych, dani malabarskich oraz gupików. Jeżeli jakaś mała rybka zmieści się w pyszczku długonosa, jest niemal pewne że skończy w przewodzie pokarmowym węgorka..

Dwulicowy węgorek – zachowanie ryby w akwarium

Węgorek na pierwszy rzut oka to mała i niepozorna rybka – jednak tak tylko się wydaje. Pyszczki węgorków są sporych rozmiarów, dzięki czemu wiele rybek może się znaleźć w jego brzuchu. Przykładowo neon czerwony lub danio malabarski mają słabe szanse w przypadku napotkania tego nocnego zwierzęcia – większość poszukiwań żywego jedzenia odbywa się w porze nocnej. Co ciekawe, węgorek nie atakuje gatunków ryb, których nie potrafi połknąć w całości.

Istotną kwestią życia dla długonosa ciernistego jest spędzanie sporej ilości czasu w mule. Nie jest to gatunek towarzyski i woli spędzać długie godziny zakopany na dnie niż spędzać czas nawet z osobnikami z tego samego gatunku. Spędzanie razem czasu będzie zauważalne, kiedy węgorki są jeszcze w młodym wieku. W trakcie dojrzewania ta więź będzie zanikać.

Czego warto unikać? Tłoku oraz dużej ilości światła. Jest to gatunek ryby, który zachowuje się w sposób trudny do przewidzenia. Brak miejsca, ciągłe chowanie się, nadmiar światła oraz innych gatunków ryb może spowodować trwały stres. Osaczona ryba może nie tylko trwale chorować, ale również przejawiać agresywne zachowania.

Hodowla węgorka – jak go rozmnażać?

Jest to bardzo ciekawa kwestia, którą warto poruszyć w przypadku węgorka. Hodowla długonosa ciernistego odbywa się w wielkich betonowych basenach z piaszczystym dnem. Znajdująca się w nich woda jest lekko zmineralizowana, z pH od 7,5 do 7,8 oraz w temperaturze 28 stopni Celsjusza. Zdarza się, że jest to znaczna ilość wody deszczowej. Wszystkie baseny są wypełnione roślinami pływającymi – gęsto upakowanymi. Dzięki temu ryby mają sporą ilość dyskretnych miejsc na złożenie ikry. W hodowli przemysłowej częściej stosuje się stymulację hormonalną – choć w niektórych miejscach dochodzi do naturalnego rozmnażania węgorka. Potem ikra jest przenoszona do mniejszych zbiorników, gdzie odbywa się wykluwanie larw.