Gupiki — przegląd gatunku

Gupiki często nazywane są rybami milionów, bo ma je tak wielu akwarystów, że ciężko zliczyć ich liczbę. Czemu zawdzięczają swoją popularność? Bez dwóch zdań swojej pięknej i niepowtarzalnej kolorystyce. Poznaj najważniejsze informacje o tym gatunku, a następnie zdecyduj się na ich zakup do swojego nowego lub aktualnego akwarium, bo naprawdę warto! Nie ma ryb, które tak mocno wpływają na odbiór wizualny zbiornika!

Gupiki – klasyfikacja naukowa i parametry wody

Nazwa naukowa gupików brzmi: Poecilia resticulata, zostańmy jednak przy wersji spolszczonej nazwiska Guppy noszonego przez odkrywcę gatunku, pana Roberta Johna Lechmere – angielskiego botanika zbierającego piękne, tropikalne kwiaty na wyspie Trynidad. Rybki należą do rodziny Poeciliidae i, co ciekawe, mimo występowania w naturalnym środowisku w stosunkowo ciepłych wodach Ameryki Południowej, lubią niższą temperaturę. Temperatura wody do trzymania gupików w akwarium powinna oscylować w granicach od 20 do 26 stopni Celsjusza. Należy zwrócić uwagę także na kilka innych parametrów.

Przede wszystkim kwasowość tak jak w przypadku wielu innych gatunków ryb akwariowychpowinna oscylować w granicach 6,5 do 8,6 pH. Rybki w takich warunkach czują się po prostu najlepiej. Twardość wody powinna wynosić maksymalnie 25 gH. Rybki lubią żyć w warunkach dobrej filtracji, więc zanim zdecydujesz się na ich zakup, sprawdź, co z Twoim filtrem! Jeśli chodzi o wymianę wody, Gupiki są dosyć wymagające, bo będą oczekiwać podmiany wody raz na tydzień w ilości ¼ objętości akwarium. Co ważne, to spokojny gatunek, płeć żeńska osiąga około 6 centymetrów długości, a męska do 3 centymetrów.

Gupiki nie bez powodu nazywane są rybami milionów, ma je większość hodowców na świecie. To jedne z ulubionych rybek w dużej mierze za sprawą swojego pięknego, bardzo indywidualnego ubarwienia. Wybierają je zarówno początkujący, jak i wytrawni akwaryści. Oczywiście duża w tym zasługa ubarwienia, ale również spokojnego charakteru gupików i możliwości ich łączenia z różnymi gatunkami.

Naturalne siedliska gupików

Naturalne siedliska gupików nie zmieniły się odkąd pan Lechmer Guppy je odkrył. Rybki te żyją w północno-wschodniej części Ameryki Południowej, Ameryce Środkowej oraz w części Karaibów, tej od strony południowej, której wody niejako łączą się z tymi Ameryki Środkowej i Południowej. Spotkałbyś je więc w Wenezueli, Gujanie, Gujanie Francuskiej, Surinamie, Barbadosie, Antigui i Barbudach, Antyli Holenderskiej czy Trynidadu i Tobago. Obecnie jednak rybki te występują na wszystkich kontynentach, oczywiście za sprawą hodowli akwariowych. Trzeba jednak podkreślić, że dzikie osobniki to rzadkość w domowych akwariach. Za to w naturze spotkałbyś je w prawie wszystkich biotopach, od błotnistych bagien i kanałów po wysokogórskie strumyki. Nie da się jednak ukryć, że najlepszym środowiskiem dla tego gatunku są wody o bujnej roślinności.

Gupiki – ich kolorystyka i kształt płetwy

Kolorystyka gupików jest naprawdę bogata. Dzikie osobniki, głównie samice, mają przezroczyste, bezbarwne płetwy, ich ciało jest szare z zielonkawym lub niebieskim odcieniem. Hodowcy jednak uzyskali samice z płetwami kolorowymi, a ich ciała występują w różnej kolorystyce, i tak wyróżniamy:

• Gupiki albinosy (recesywne) – to grupa pozbawiona pigmentu, zdolność syntezy melaniny w przypadku tych rybek jest całkowicie stłumiona. Charakterystycznym znakiem rozpoznawczym gupika albinosa są czerwone oczy;
• Gupiki białe (podwójnie recesywne) – uzyskane zostały przez hodowców za sprawą krzyżowania jasnych i niebieskich odmian;
• Gupiki kremowe (podwójnie recesywne) – powstały ze skrzyżowania złotych i jasnych gupików,
• Gupiki złote (recesywne) – ich znakiem rozpoznawczym jest obecność ciemnych krawędzi na łuskach, co odróżnia je od gupików jasnych. W porównaniu do szarości mają dwa razy więcej czarnego pigmentu;
• Gupiki szare (naturalne) – szare gupiki krzyżowane z przedstawicielami o innym kolorze, zawsze mają pierwsze potomstwo w kolorze szarym;
• Gupiki niebieskie (recesywne) – gupiki niebieskie nie mają czerwonych i żółtych pigmentów w skórze, na ich ciele, głównie płetwach mogą pojawiać się jednak czerwone i żółte plamy.

Gupiki różnią się nie tylko kolorem, ale również kształtem płetwy ogonowej. Jest ich przynajmniej kilkanaście, ale chcemy opisać te najpopularniejsze.

• Wachlarzowaty o ostrych kątach – płetwa wygląda jak wydłużony poziomo trójkąt równoramienny. Co ciekawe, to okaz, u którego płetwa może osiągać 8/10 całej długości osobnika.
• Górny miecz – kształt płetwy ogonowej jest owalny i charakterystycznie wydłużony oraz ostro zakończony w górnej części, stąd nazwa okazu. Warto także wiedzieć, że w tym przypadku płetwa grzbietowa jest stosunkowo długa i ostro zakończona.
• Podwójny miecz – piękny okaz z płetwą ogonową o dwóch mieczach i charakterystycznym wcięciem pośrodku graniczącym z tułowiem.
• Pin-Tail – tym razem płetwa ogonowa o zaokrąglonym kształcie, ale z wyraźnym szpicem pośrodku. Nie jest duża, bo osiąga około 4/10 długości ciała osobnika.
• Flag-Tail – bardzo popularny, bo pięknie się prezentujący gupik o szerokiej płetwie ogonowej zakończonej na wzór kwadratu o spiczastych końcach, a u podstawy zaokrąglony. Flag-Tail osiąga do 8/10 długości ciała, choć najczęściej stanowi jego połowę.

Kompatybilność gupików – z jakimi gatunkami je łączyć?

Rybki gupiki są kompatybilne z wieloma spokojnymi gatunkami ryb akwariowych. Można stwierdzić, że “dogadują się” na przykład z szermierzami, ale trzeba uważać, bo dorosłe osobniki mogą zaczepiać gupiki. Neonki również można łączyć z gupikami, to tak samo spokojne rybki. Nakrapiany, inaczej cętkowany, sum, czyli jeden z najpopularniejszych, występujących w akwariach, także może być łączony z gupikami. Z kolei z rodziny karpiowatych polecamy kardynałka chińskiego. Tych kilka gatunków sprawdzi się doskonale z gupikami nie tylko ze względu na to, że wszystkie są stosunkowo spokojnymi rybkami. Chodzi także o warunki przechowywania, takie jak temperatura wody, pH czy gH. Gupiki polecamy zarówno początkującym, jak i profesjonalnym akwarystom.